ေစရာ...အရွင္...

ေစရာ...အရွင္...

ဒိန္းကနဲပဲ...
ရင္ခုန္သံေတြထိန္းမရခဲ့ဘူး
မ်က္၀န္းနက္နက္..
မ်က္ေစာင္းလွလွ..ကေလးနဲ႔
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ...ကဗ်ာတစ္ပုဒ္..နင္၀င္သိမ္းသြားခဲ့တယ္

မေရရာတဲ့..ဘ၀မွာ
ခဏတာေလးဆုိေပမယ့္..
အိပ္မက္ကေလးေတြ...
ေလမွာလြင့္ပ်ံခဲ့ဘူးပါတယ္

အိပ္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းကေလး..
မ်က္နွာက်က္ၿဖဴၿဖဴေလးေပၚ...
နင့္မ်က္နွာလာထင္ေနေတာ့လဲ
ငါစိတ္ကူးနဲ႔..ရူးခဲ့ရေပါ့
ငါစိတ္ကူးန႔ဲ..ၿမဴးခဲ့ရေပါ့
ဒါ ဘာမ်ားထူးသလဲ....ေနာ့

နင္ဟာဘ၀ေလးတစ္ခုရဲ့..
ေန႔ နဲ႔ ညေပါ့
နင္မရွိတဲ့..မနက္မွာဆုိ နင့္ကုိမွန္းလုိ႔
နင္မရွိတဲ့..ညမွာဆို နင့္ကုိလြမ္းလုိ႔
ဒီလုိနဲ႔..မေရရာတဲ့ ဘ၀မွာ
နင္ဟာ ငါ့ကမၻာေလးၿဖစ္လာခဲ့ေပါ့

နတ္သက္ေၾကြ...နတ္မိမယ္ေရ...
ၾကယ္မွုန္ေတြစား..လမင္းေလးဆီကမ်ား
ဆင္းသက္လာေလသလား
အရာရာမွာ ခမ္းနား
အရာရာမွာ ၀င့္ၾကြားလုိ႔
နင္ ဟာ ဘုရင္မ တစ္ပါးထက္ပိုပါတယ္

သခင္မတစ္ပါး လုိ
နွလုံးသားရဲ့ တံခါးေလးထဲ
ေမာ္ေမာ္ၾကြားၾကြား..နင္၀င္သြားၾကည့္ေပါ့
ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႔ ပန္းရုံ အနား..
အၿပင္လူ..မၾကားေစခ်င္တဲ့ စကား
နွစ္ကုိယ္ၾကား..
ငါတုိးတုိးေလးပဲ ေၿပာပါရေစ
တကယ္ေတာ့.
ငါရုိးရုိးေလး ပဲခ်စ္ပါရေစ
ငါရိုးရိုးေလး ပဲခ်စ္တာပါေလ....